Αποφοίτησα από τη Μαράσλειο Ακαδημία το 1987 με βαθμό πτυχίου 9,14. Είχε προηγηθεί το πτυχίο από το Πάντειο Πανεπιστήμιο και ένας χρόνος μεταπτυχιακό, πάλι στο Πάντειο, υπό την ηγεσία της κυρίας Μαραγκοπούλου πάνω στην Εγκληματολογία.
Πρωτοδούλεψα σαν αναπληρώτρια τη σχολική χρονιά 1990-1991 στο Δημοτικό Σχολείο των Οινοφύτων. Την επόμενη χρονιά, 1991-1992, δούλεψα στην Ανάκασα των Αγίων Αναργύρων και την επόμενη χρονιά, 1992-1993, στο 9ο Δ.Σ. Άνω Λιοσίων με διευθυντή τον κύριο Βαγγέλη Καρβούνη. Τη χρονιά 1993-1994 πέρασα ΠΕΚ το α΄τρίμηνο και τα άλλα δύο τρίμηνα δούλεψα στο 1ο Δ.Σ. Νέων Λιοσίων. Το 1994 πρωτοήρθα στην Παραλία στο τότε επονομαζόμενο Δημοτικό Σχολείο Παραλίας με διευθυντή τον Περικλή Κωνσταντόπουλο. Ανέλαβα την Α΄τάξη και από τότε ρίζωσα εκεί. Λάτρεψα το καθετί σ΄αυτό το σχολείο. Τους συναδέλφους, τα παιδιά, τους γονείς, την περιοχή. Τον Οκτώβρη του '94 έρχεται να δουλέψει για πρώτη φορά και να μοιράσουμε τα πρωτάκια ο φίλος μου και πολύ αργότερα διευθυντής μου, ο πρόωρα αδικοχαμένος Γιάννης Μαρκόπουλος. Τα σχέδια μας από τότε πολλά για το σχολείο μας. Το 1996 μονιμοποιήθηκα και πήρα οργανική θέση εδώ.
Εδώ, ας μου επιτρέψουν οι φίλοι και συνάδελφοι, να κάνω ειδική μνεία σε κάποιους ξεχωριστούς ανθρώπους:
Περικλής Κωνσταντόπουλος: Μου έμαθε πολλά για τη διοίκηση και τη σχολική γραφειοκρατία. Πολύτιμος σύμβουλος σε εκπαιδευτικά και συνδικαλιστικά θέματα!
Γιώργος Καραβασίλης: Ο τότε Σύμβουλός μας! Μου έμαθε πώς να διδάσκω στην Α΄τάξη, πώς να οργανώνομαι, πώς να δουλεύω, πώς να εργάζομαι πάνω σε θέματα της σχολικής ζωής (προάγγελου της ευέλικτης ζώνης) και πώς να φτιάχνω project σε μια εποχή που η λέξη ήταν ακόμη άγνωστη. Έχει πάντα την εκτίμηση και τα θερμά ευχαριστώ μου!
Παναγιώτης Βαγενάς: Ο επί 17 ολόκληρα χρόνια διευθυντής μου. Μοιραστήκαμε πολύ όμορφες και άσχημες στιγμές και εντός σχολείου και εκτός.
Ελένη Γκλιάου: Ένας ντόμπρος και ειλικρινής άνθρωπος που μοιράστηκε μαζί μου ανησυχίες, όνειρα, αγάπη για τους μαθητές μας και μια φιλία που κρατάει ακόμα και θα κρατάει, γιατί είμαστε αδελφές-ψυχές.
Αλεξάνδρα Τσίγκου: Πρωτοήρθε στο σχολείο το 2007. Συνεργαστήκαμε αρκετές φορές και πολλές φορές κοντραριστήκαμε μπορώ να πω. Αλλά μέσα από τη διαφωνία βγαίνουν πολύ καλά πράγματα. Το 2011 μετατρέπει μια μικρή αίθουσα, δίπλα στο κυλικείο σε Βιβλιοθήκη και από τότε αποτελεί το αγαπημένο στέκι των μαθητών μας. Τη σχολική χρονιά 2012-2013 γίνεται Υπεύθυνη των Περιβαλλοντικών Θεμάτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Δυτικής Αττικής και από κει και πέρα αρχίζει η στενή συνεργασία μας. Έμαθα πολλά από την Αλεξάνδρα και σε επίπεδο καθαρής γνώσης πάνω σε κάποια θέματα αλλά και σε επίπεδο τεχνογνωσίας. Άλλαξε τον τρόπο σκέψης μου πάνω σε πολλά πράγματα και έτσι με έκανε κι εγώ με τη σειρά μου να προσφέρω το κάτι παραπάνω στους μαθητές μου. Η Βιβλιοθήκη της πέρασε στα χέρια μου μέσω της Ε΄ και Στ΄ τάξης. Την εμπλουτίσαμε και τη λειτουργούμε ανελλιπώς. Διοργανώνουμε Μαραθωνίους Ανάγνωσης και εντός του αυστηρά σχολικού πλαισίου και συμμετέχοντας ήδη δυο φορές στο Μαραθώνιο Ανάγνωσης του εκδοτικού οίκου " Μεταίχμιο ". Την πλουτίσαμε και την πλουτίζουμε συνεχώς με δωρεές από διάφορους φορείς (οι ίδιοι οι μαθητές, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, οι συνάδελφοι, το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ο εκδοτικός οίκος Μεταίχμιο, τα Ελληνικά Διυλιστήρια, ο συγγραφέας Μάνος Κοντολέων) και στο τέλος της σχολικής χρονιάς βραβεύουμε τους "βιβλιοφάγους" κάθε τάξης. Ευχαριστώ πολύ, Αλεξάνδρα μου!
Μαρία Παπαγιάννη: Ήρθε για πρώτη φορά σαν ΖΕΠ πέρσι (2013-2014) και φέτος την πήγανε αλλού. Ένα πολύ φιλότιμο και πρόθυμο πλάσμα που μου έμαθε πολλά πάνω στους υπολογιστές, μου διευκόλυνε τη ζωή μου και με βοήθησε να αναδείξω τη δουλειά μου. Σ' ευχαριστώ πολύ, Μαράκι μου!
Γιάννης Μαρκόπουλος: Ο φίλος, ο συνεργάτης, ο διευθυντής, ο υπεύθυνος των εκπαιδευτικών θεμάτων της Δυτικής Αττικής. Αυτός που πίστευε πολύ σ' εμένα, που με εμπιστευόταν, που υποστήριζε και στήριζε το σχολείο μας και που με έσπρωξε να πάω στο Β΄Επίπεδο της επιμόρφωσης. Να' σαι καλά, φίλε, όπου κι αν είσαι!
Πρωτοδούλεψα σαν αναπληρώτρια τη σχολική χρονιά 1990-1991 στο Δημοτικό Σχολείο των Οινοφύτων. Την επόμενη χρονιά, 1991-1992, δούλεψα στην Ανάκασα των Αγίων Αναργύρων και την επόμενη χρονιά, 1992-1993, στο 9ο Δ.Σ. Άνω Λιοσίων με διευθυντή τον κύριο Βαγγέλη Καρβούνη. Τη χρονιά 1993-1994 πέρασα ΠΕΚ το α΄τρίμηνο και τα άλλα δύο τρίμηνα δούλεψα στο 1ο Δ.Σ. Νέων Λιοσίων. Το 1994 πρωτοήρθα στην Παραλία στο τότε επονομαζόμενο Δημοτικό Σχολείο Παραλίας με διευθυντή τον Περικλή Κωνσταντόπουλο. Ανέλαβα την Α΄τάξη και από τότε ρίζωσα εκεί. Λάτρεψα το καθετί σ΄αυτό το σχολείο. Τους συναδέλφους, τα παιδιά, τους γονείς, την περιοχή. Τον Οκτώβρη του '94 έρχεται να δουλέψει για πρώτη φορά και να μοιράσουμε τα πρωτάκια ο φίλος μου και πολύ αργότερα διευθυντής μου, ο πρόωρα αδικοχαμένος Γιάννης Μαρκόπουλος. Τα σχέδια μας από τότε πολλά για το σχολείο μας. Το 1996 μονιμοποιήθηκα και πήρα οργανική θέση εδώ.
Εδώ, ας μου επιτρέψουν οι φίλοι και συνάδελφοι, να κάνω ειδική μνεία σε κάποιους ξεχωριστούς ανθρώπους:
Περικλής Κωνσταντόπουλος: Μου έμαθε πολλά για τη διοίκηση και τη σχολική γραφειοκρατία. Πολύτιμος σύμβουλος σε εκπαιδευτικά και συνδικαλιστικά θέματα!
Γιώργος Καραβασίλης: Ο τότε Σύμβουλός μας! Μου έμαθε πώς να διδάσκω στην Α΄τάξη, πώς να οργανώνομαι, πώς να δουλεύω, πώς να εργάζομαι πάνω σε θέματα της σχολικής ζωής (προάγγελου της ευέλικτης ζώνης) και πώς να φτιάχνω project σε μια εποχή που η λέξη ήταν ακόμη άγνωστη. Έχει πάντα την εκτίμηση και τα θερμά ευχαριστώ μου!
Παναγιώτης Βαγενάς: Ο επί 17 ολόκληρα χρόνια διευθυντής μου. Μοιραστήκαμε πολύ όμορφες και άσχημες στιγμές και εντός σχολείου και εκτός.
Ελένη Γκλιάου: Ένας ντόμπρος και ειλικρινής άνθρωπος που μοιράστηκε μαζί μου ανησυχίες, όνειρα, αγάπη για τους μαθητές μας και μια φιλία που κρατάει ακόμα και θα κρατάει, γιατί είμαστε αδελφές-ψυχές.
Αλεξάνδρα Τσίγκου: Πρωτοήρθε στο σχολείο το 2007. Συνεργαστήκαμε αρκετές φορές και πολλές φορές κοντραριστήκαμε μπορώ να πω. Αλλά μέσα από τη διαφωνία βγαίνουν πολύ καλά πράγματα. Το 2011 μετατρέπει μια μικρή αίθουσα, δίπλα στο κυλικείο σε Βιβλιοθήκη και από τότε αποτελεί το αγαπημένο στέκι των μαθητών μας. Τη σχολική χρονιά 2012-2013 γίνεται Υπεύθυνη των Περιβαλλοντικών Θεμάτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Δυτικής Αττικής και από κει και πέρα αρχίζει η στενή συνεργασία μας. Έμαθα πολλά από την Αλεξάνδρα και σε επίπεδο καθαρής γνώσης πάνω σε κάποια θέματα αλλά και σε επίπεδο τεχνογνωσίας. Άλλαξε τον τρόπο σκέψης μου πάνω σε πολλά πράγματα και έτσι με έκανε κι εγώ με τη σειρά μου να προσφέρω το κάτι παραπάνω στους μαθητές μου. Η Βιβλιοθήκη της πέρασε στα χέρια μου μέσω της Ε΄ και Στ΄ τάξης. Την εμπλουτίσαμε και τη λειτουργούμε ανελλιπώς. Διοργανώνουμε Μαραθωνίους Ανάγνωσης και εντός του αυστηρά σχολικού πλαισίου και συμμετέχοντας ήδη δυο φορές στο Μαραθώνιο Ανάγνωσης του εκδοτικού οίκου " Μεταίχμιο ". Την πλουτίσαμε και την πλουτίζουμε συνεχώς με δωρεές από διάφορους φορείς (οι ίδιοι οι μαθητές, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, οι συνάδελφοι, το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ο εκδοτικός οίκος Μεταίχμιο, τα Ελληνικά Διυλιστήρια, ο συγγραφέας Μάνος Κοντολέων) και στο τέλος της σχολικής χρονιάς βραβεύουμε τους "βιβλιοφάγους" κάθε τάξης. Ευχαριστώ πολύ, Αλεξάνδρα μου!
Μαρία Παπαγιάννη: Ήρθε για πρώτη φορά σαν ΖΕΠ πέρσι (2013-2014) και φέτος την πήγανε αλλού. Ένα πολύ φιλότιμο και πρόθυμο πλάσμα που μου έμαθε πολλά πάνω στους υπολογιστές, μου διευκόλυνε τη ζωή μου και με βοήθησε να αναδείξω τη δουλειά μου. Σ' ευχαριστώ πολύ, Μαράκι μου!
Γιάννης Μαρκόπουλος: Ο φίλος, ο συνεργάτης, ο διευθυντής, ο υπεύθυνος των εκπαιδευτικών θεμάτων της Δυτικής Αττικής. Αυτός που πίστευε πολύ σ' εμένα, που με εμπιστευόταν, που υποστήριζε και στήριζε το σχολείο μας και που με έσπρωξε να πάω στο Β΄Επίπεδο της επιμόρφωσης. Να' σαι καλά, φίλε, όπου κι αν είσαι!